Największy udział drzewostanów wielogatunkowych (cztery i więcej gatunków) widoczny jest w młodszych klasach wieku (do 40 lat). Wyraźny jest większy udział drzewostanów wielogatunkowych (cztery i więcej gatunków) w obrębie Kazimierz Biskupi.

Na terenie nadleścnitwa Konin drzewostany jednogatunkowe zajmują ok. 34%, dwugatunkowe ok 32%, trzygatunkowe ok. 20% cztero- i więcej gatunkowe ok. 14%.

Wśród drzewostanów Nadleśnictwa Konin zdecydowanie dominują drzewostany jednopiętrowe zajmujące 85,8% udziału powierzchniowego.

Zdecydowana większość drzewostanów Nadleśnictwa Konin pochodzi z odnowień sztucznych – stanowią one 98,5% powierzchni leśnej natomiast odnowienia naturalne – z samosiewu wykazano na 1,0% powierzchni leśnej.

Drzewostany niezgodne z typem drzewostanu występują głównie w typach siedliskowych: Bw, LMb, LMw i Lśw, Lw.

Większość siedlisk Na terenie Nadleśnictwa Konin nie wykazuje cech zniekształcenia – drzewostany naturalne zajmują ok. 60%
powierzchni. Największe powierzchnie siedlisk zniekształconych stwierdzono w grupie borów mieszanych i lasów mieszanych. Siedlisk silnie zdegradowanych oraz przekształconych i zdewastowanych na terenie Nadleśnictwa Konin nie stwierdzono.

Jedną z form degeneracji lasu jest jego borowacenie (pinetyzacja). Określa się ją dla drzewostanów na siedliskach borów mieszanych, lasów mieszanych i lasów.

Drugą z form degeneracji lasu jest jego monotypizacja. Dotyczy ona ujednolicenia gatunkowego lub wiekowego drzewostanów. Tę formę degeneracji wyróżnia się dla sosny i świerka.

Kolejną formą degeneracji ekosystemu leśnego jest neofityzacja – wynika ona ze sztucznej uprawy lub samoistnego wnikania do drzewostanów gatunków drzew i krzewów obcego pochodzenia.

Neofityzacja w drzewostanach Nadleśnictwa Konin związana jest z obecnością dziesięciu gatunków obcego pochodzenia w warstwie drzewostanu. Największy udział powierzchniowy wykazuje czeremcha amerykańska zajmująca powierzchnię ok. 47% następnie robinia akacjowa zajmująca powierzchnię ponad 13% oraz dąb czerwony zajmujący ponad 4%.

Ponadto na terenie nadleśnictwa stwierdzono występowanie następujących neofitów: bzu lilaka Syringa vulgaris – występuje przy zabudowaniach, terenach zdewastowanych po dawnych osadach, przy cmentarzach i w parkach; niecierpka drobnokwiatowego Impatiens parviflora – spotykanego masowo na żyznych siedliskach lasowych, nawłoci kanadyjskiej Solidago canadensis – występuje na siedliskach ruderalnych, przydrożach, aluwiach, skrajach wilgotnych lasów i brzegach rowów.