Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej („Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010 r. Zielony, A. Kliczkowska) Nadleśnictwo Konin znajduje się na terenie Krainy
Wielkopolsko–Pomorskiej (III):
− Mezoregion Pojezierzy Wielkopolskich (III.20);
− Mezoregion Równiny Opalenicko–Wrzesińskiej (III.24);
− Mezoregion Doliny Środkowej Warty (III.30);
− Mezoregion Wysoczyzny Tureckiej (III.34).

Położenie Nadleśnictwa Konin według obecnie stosowanego (nawiązującego do uniwersalnej klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Dokumentacyjnej) podziału Polski na regiony fizyczno-geograficzne w układzie dziesiętnym (Jerzy Kondracki, 2000) przedstawia się następująco:
Obszar: Europa Zachodnia (1-924)
Podobszar: Pozaalpejska Europa Środkowa (1-924.3)
Prowincja: Niż Środkowoeuropejski (31)
Podprowincja: Pojezierze Południowobałtyckie (315)
Makroregion: Pojezierze Wielkopolsko - Kujawskie (315.5)
Mezoregion: Pojezierze Gnieźnieńskie (315.54)
Mezoregion: Równina Wrzesińska (315.56)
Mezoregion: Pojezierze Kujawskie (315.57)
Podprowincja: Nizina Środkowopolska (318)
Makroregion: Niziny Południowowielkopolskie (318.1)
Mezoregion: Dolina Konińska (318.13)
Mezoregion: Kotlina Kolska (318.14)
Mezoregion: Wysoczyzna Kłodawska (318.15)
Mezoregion: Równina Rychwalska (318.16)
Mezoregion: Wysoczyzna Turecka (318.17)

Cały obszar Nadleśnictwa Konin położony jest na obszarze nizinnym. Tereny równe są dominującymi, należą do nich równiny rzeczne plejstoceńskie i holoceńskie, równiny sandrowe, dennomorenowe oraz torfowiska i obszary bagienne. Tereny faliste występują głównie w południowej i zachodniej części nadleśnictwa. Tereny faliste powiązane są z morenami falistymi, z pagórkami morenowymi, z pagórkami kemowymi, oraz z krawędziami do dolin rzecznych i jeziornych. Do terenów tych zaliczamy
również wydmy śródlądowe, których jest tu jednak bardzo mało. Tereny pagórkowate występują w zachodniej i południowo-wschodniej części nadleśnictwa, związane są z utworami zwałowymi moren czołowych tworzących pola pagórów przedzielonych dolinkami wypełnionymi utworami sandrowymi bądź materiałem deluwialnym.

Wśród gleb zdecydowaną większość stanowią gleby bielicoziemne: rdzawe i bielicowe, których udział w ogólnej powierzchni nadleśnictwa wynosi 65,8%. Spośród nich gleby rdzawe występują na prawie 63% powierzchni leśnej. Stanowią tym samym zdecydowanie najważniejszy typ gleb w nadleśnictwie. Drugą grupą często spotykanych gleb, są ciężkie gleby autogeniczne najżyźniejszych siedlisk – lasów świeżych. Stanowią one 11,0 % powierzchni leśnej, przy udziale gleb płowych 8,7%, i gleb brunatnych 2,3% powierzchni.

Według Podziału Hydrograficznego Polski cały obszar Nadleśnictwa Konin położony jest w dorzeczu Warty, na obszarze zlewni bezpośredniej oraz jej dopływów, z których największym jest Noteć. Lasy nadleśnictwa podzielone są działami wodnymi II, III i IV rzędu oddzielającymi poszczególne zlewnie.

Obszary zajmowane przez Nadleśnictwo Konin położone są według A. Wosia (Atlas Rzeczypospolitej Polskiej, 1999) w XVIII - Środkowowielkopolskim regionie klimatycznym. Nadleśnictwo Konin położone jest na przejściu pomiędzy strefą chłodniejszego i wilgotniejszego klimatu charakterystycznego dla Dzielnicy Pomorskiej, a strefą suchego i cieplejszego klimatu, jakim cechuje się Dzielnica Środkowa. Ścierają się tu elementy oceanizmu atlantyckiego i kontynentalizmu wschodniego. Położenie obszaru nadleśnictwa w cieniu opadowym pojezierzy pomorskich od północy oraz Sudetów od południa sprawia, że roczne sumy opadów są tu mniejsze, niż w innych częściach Nizin Polskich.